De droom van de Europe Play-Offs kende zijn aftrap in het stadion van KAA Gent. Een plek waar we al sinds 2009 niet meer konden winnen. Anderzijds toonden de statistieken ook aan dat we op basis van de onderlinge duels de beste van de klas zouden moeten worden in deze Europe Play-Offs. Het was met andere woorden in spanning afwachten welke data na 90 minuten het zwaarste zou doorwegen tijdens deze ouverture van de nacompetitie. 

Opstelling KVC Westerlo: S. Bolat, M. Fixelles, N. Chadli (65′ Y. Matsuo), L. Van Eenoo (65′ N. Madsen), M. De Cuyper, K. Vaesen (65′ I. Vetokele), B. Reynolds, R. Tagir, R. Neustaedter, T. van den Keybus, T. Dierckx (73′ D. Nene)

Eerste helft 

Ondanks een kwieke start van KAA Gent, met na nog geen halve minuut al een kopbalkansje voor Cuypers, stond de beginfase van de wedstrijd niet bol van de doelkansen. Het was wachten tot de stadionklok 10 minuten wegtikte vooraleer de toeschouwers een eerste keer mochten rechtveren voor een noemenswaardige doelkans. Chadli vond een slim lopende Vaesen voor doel, maar die laatste kon de bal net niet binnen het doelkader deviëren.

De kaats van Vaesen bracht duidelijk meer vaart in de partij en zorgde voor meer doelgevaar langs beide zijden. Tissoudali en Odjidja namen het doel van Bolat onder vuur en aan de andere zijde testte Tuur Dierckx de vingertoppen van Paul Nardi met een hard afstandsschot.

Wie niet de vingertoppen, maar wel de kwaliteit van de Gentse netten testte, was Mathias Fixelles. Op een moment dat de wedstrijd net terug wat leek in te dommelen, schrikte hij de Ghelamco Arena op met een bliksemschicht van net buiten de zestien. Doelman Nardi stond aan de grond genageld, het goed gevulde Westelse uitvak sprong op zijn beurt dan weer een gat in de lucht bij deze 0-1.

De goal van Fixelles zorgde voor een tik bij de Gentenaren, die niet veel later opnieuw hun adem moesten inhouden wanneer een hobbelend schot van Van Den Keybus net naast ging. En zo moest een matig gevulde Ghelamco Arena zichzelf nieuwe moed gaan indrinken bij de rust, terwijl de meegereisde Westerlosupporters nog steeds nagenoegen van de weergaloze knal van Fixelles. 

Tweede helft

Gent zocht en vond nieuwe moed tijdens de rust. De Blauwhemden kwamen gedreven terug uit de kleedkamer en knutselden meteen enkele aanvallen in elkaar. Bolat aan het werk zetten lukte daarbij in eerste instantie nog niet, totdat Hong dan toch de gong luidde in de Ghelamco Arena met een slim intikkertje op een voorzet van Cuypers.

Het inspireerde Gent tot meer en nog geen drie minuten later verdubbelde Kums de Gentse score met een lage schuiver, die via een bos van Westelse benen voorbij Bolat in doel belandde.

Met een driedubbele wissel hoopte coach De Roeck het tij te kunnen doen keren. Chadli, Van Eenoo en Vaesen stonden hun plekje af voor Vetokele, Matsuo en Madsen. Het drietal knutselde enkele minuten na hun invalbeurt meteen een leuke kans bij elkaar. Via tussenstandje De Cuyper werd de bal voor doel gezwiept, maar Gent-goalie Nardi doorprikte de kopbal van Vetokele richting Matsuo. 

De heropflakkering van onze Kemphanen inspireerde De Roeck om nog meer aanvallend geweld in te brengen. Dorgeles Nene gooide z’n trainingsjack uit en snelde het veld op in de plaats van Dierckx. De tijd begon dan ook te dringen, een Westels slotoffensief begon zich stilaan op te dringen. Nene probeerde dat alvast op te zetten door gretig in te vallen en meteen Nardi aan het werk te zetten, maar zijn schot was te zwak en te centraal om de Gentse doelman echt te verontrusten.

Westerlo zocht een opening in de Gentse verdediging, maar vond die niet. Aan de overkant ontdekte Gift Orban dan weer wel een hiaat in de Westerlo-defensie. Met een loepzuivere knal in het slot van de wedstrijd deed hij definitief het licht uit. Door de boxen van de Ghelamco Arena weerklonk dat Mia niet verloren ging, maar deze eerste partij van de Europe Play-Offs ging uiteindelijk wel verloren voor onze Kemphanen. Op naar volgende week, waarin we thuis op zoek gaan naar onze eerste driepunter in deze nacompetitie.

Verslag: Glen Van Herck
Foto’s: Luc Meynaerts