1917-1922 – Sportkring De Bist Westerlo

We zijn het jaar 1917 en de wereld is in de ban van de Grote Oorlog. Terwijl de wereld onder een sluier van onzinnig geweld is gehuld, is voetbal voor velen een uitlaatklep. Zo verging het ook de stoffige dorpspleintjes die onze regio kenmerkten. Een aantal lokale studenten maakten die pleintjes met hun voetbal onveilig. Maar altijd was er wel weer een balafpakker te vinden. Nadat ze voor de zoveelste keer werden verjaagd, zochten de studenten een andere uitvalsbasis. Zo kwamen ze terecht op de “Bist”, waar de Sportkring De Bist Westerlo het levenslicht zag. Het is op exact deze plaats dat de terreinen van KVC Westerlo nog steeds te vinden zijn.

De jaren die volgden, waren behoorlijk woelig. Het was dan ook de tijd van de roaring twenties, de roerige jaren twintig. Zo verging het ook de jonge sportkring. In 1922 staakte men de activiteiten en was er de verhuis naar de Arthur Sterckxstraat, in vogelvlucht ongeveer een kilometer van ‘t Kuipje. Ongeveer vijf jaar bleef men er kansen creëren, muurtjes optrekken en ballen naar voren pompen, tot het sportieve verhaal ook daar ten einde kwam.

1931-1942 – Rivaliteit tussen Sportkring Westerlo en Westerlo Sport

Van 1924 tot 1930 was er ook even de Westerlo Football Club, als eerste Westelse club aangesloten bij de Belgische Voetbalbond. Maar het was toch vooral wachten tot 1931. Dat is het jaar van de grote herrijzenis: Notaris Naest stelt dan het terrein op de Bist opnieuw ter beschikking en dat betekent de geboorte van Bist Sport. Bij de aansluiting bij de Belgische Voetbalbond op 1 oktober 1933 wijzigde men de naam naar Sportkring Westerlo. Men was toen behoorlijk trots op het stamnummer 2027.

De jaren ’30 waren de crisisjaren en die crisis bereikte ook Sportkring Westerlo. Er ontstond flinke onenigheid in het bestuur en een deel van de ploeg scheurde zich af. Zij lagen aan de basis van Westerlo Sport. Westerlo Sport had de Zoerledreef als uitvalsbasis en kreeg stamnummer 2024 toegewezen. Dat stamnummer wordt nog steeds gebruikt door KVC Westerlo.

De rivaliteit tussen Sportkring Westerlo en Westerlo Sport was niet te onderschatten. De matchen gingen er vaak bikkelhard aan toe, maar natuurlijk bleef het allemaal heel sportief. De dorpsderby’s groeiden uit tot echte legenden. Voor elke morzel grond werd er gestreden en vaak werd er nog weken nagepraat over de Westelse clash. Na het opdoeken van het Kempisch verbond volgt in 1935 de aansluiting bij de Belgische Voetbalbond. Drie jaar later is Westerlo voor de eerste keer kampioen.

1942 – Fusie tot Voetbalclub Westerlo

Hoewel de vele dorpsderby’s voor de mooiste verhalen zorgden, was de onderlinge rivaliteit ook nefast voor de sportieve groei. En dat was deken Fierens grondig beu. Samen met René Bens werkte hij in mei 1942 een fusie uit. De nieuwe Voetbalclub Westerlo ging verder met het stamnummer 2024, het stamnummer 2027 verdween. Toch blijven de vroegere dorpsclubs nog steeds bestaan in de Kempense legenden. Daar zijn ze een eeuwig leven beschoren. René Bens wordt de eerste voorzitter van het huidige KVC Westerlo.

1942-1970 – De snelle opmars

Vervolgens ging het allemaal heel snel voor de Westelse voetbalclub. Achteraf bekeken misschien zelfs te snel. Op Verbroedering Arendonk, in het seizoen 1959/60, grijpen we de titel in tweede provinciale. Voor het eerst in bevordering in 1968! Amper één jaar later: al terug feeststemming met het behalen van een nieuwe kampioenstitel. En dan de oversteek naar de derde klasse. Op een haar na missen we in 1970, na een heroïsche strijd tegen FC Seraing, de derde opeenvolgende titel. Wie er toen bij was, kan nog steeds uit zijn slof schieten. Wat een wedstrijd was dat!

1970-1993 – Teloorgang en wederopstanding

Zo snel de opmars ging, zo snel ging het nadien ook weer bergafwaarts. Op 11 april volgt de ontnuchtering. Na een serieuze afstraffing op Tienen krijgt Westerlo een kaartje retour. Gedurende tien jaar blijven de Kemphanen ploeteren in bevordering. En de lijdensbeker was tot de bodem te ledigen: na twee opeenvolgende degradaties komt het eens zo trotse en ambitieuze Westerlo in tweede provinciale terecht. Sommigen krijgen er nog steeds het schaamrood van op de wangen. Maar gelukkig kwam het allemaal weer goed.

Fernand Vermeer blaast de club uiteindelijk nieuw leven in. In één ruk klimt Westerlo naar derde nationale. Stonden in die periode op het wedstrijdblad: Julien Cools, Heinz Schönenberger en Stany Gzil. Tweevoudig Rode Duivel Jos Heyligen was toen speler-trainer. Julien Cools had jaren eerder het schoon weer gemaakt bij Club Brugge. Hij werd er drie keer landskampioen en speelde onder meer de finale van de UEFA-cup. We hoeven dus vast niet te zeggen dat Westerlo al snel een forse reputatie opbouwde in de Kempen. De tegenstanders kregen de daver op hun lijf als ze die mannen hun truitje zagen aantrekken.

1993-1997 – Via tweede naar eerste nationale

Westerlo groeide uit tot een constante in derde nationale. Tot de terugkeer van Jos Heyligen, want hij maakte meteen van de titel een feit. Na die puike prestatie namen trainers als Barry Hulshoff en Franky Dekenne het roer over, maar in 1996 gaat Jos Heyligen voor een derde keer de uitdaging aan. Met succes, want amper een jaar later volgt de promotie naar eerste nationale. Daar ging een beklijvende wedstrijd op SV Waregem aan vooraf.

1997-2012 – De weg naar Europa

Er volgden maar liefst vijftien seizoenen in de eerste afdeling, het ene seizoen al gedenkwaardiger dan het andere. Bij de aanvang van het seizoen 2000/01 kon KVC Westerlo bijvoorbeeld proeven van de UEFA Intertoto Cup. Dat smaakte naar meer. In datzelfde seizoen behaalden we, naast het sportieve succes in de competitie, de bekerwinst tegen KFC Lommelse SK. Dat betekende meteen ook dat we in het volgende seizoen voor de eerste keer aan de Europese Competitie mochten deelnemen.

In deze UEFA Cup namen we het in de eerste ronde op tegen Hertha Berlijn, de toenmalige club van streekgenoot Bart Goor. De heenronde stond bol van de randomstandigheden. Net voordien waren er bijvoorbeeld de aanslagen van 11 september. De weersomstandigheden tijdens de match waren ook nog eens bijzonder slecht. We speelden nog wel een puike wedstrijd, maar toch was de overwinning voor Die Alte Dame. Er volgde een terugwedstrijd in het indrukwekkende stadion van Hertha Berlijn. We konden er de ogen uitkijken, maar bovenal konden we ons niet kwalificeren voor de tweede ronde. Een gemiste kans, want er zat echt wel meer in.

KVC Westerlo evenaart in de seizoenen 2003/04 en 2008/09 de tot nu toe beste prestatie in de eerste klasse: een zesde plaats. Iets wat de Kemphanen ook al in het seizoen 1999/2000 verwerkelijkten. Het seizoen 2010/11 luidt opnieuw een boerenjaar in. Dat seizoen wint KVC Westerlo Play-Off 2 en doen we de bekerstunt van tien jaar eerder bijna over. Onderweg naar de finale schakelen we onder meer RSC Anderlecht uit. Een doelpunt van Paulo Henrique volstond in de wedstrijd tegen Paars-Wit, een niet te onderschatten tegenstander die in minuut 76 nog ene Romelu Lukaku van de bank kon halen. Onderweg naar de finale werden ook nog Lierse SK en Cercle Brugge over de Westelse knie gelegd. De finale zelf verloren we met 2-0 van Standard de Liège. Bij Standard de Liège stonden onder meer Steven Defour, Axel Witsel en Sinan Bolat op het wedstrijdblad. Dan is verliezen natuurlijk geen schande.

2012-2019 – Dromen van het verleden

In het seizoen 2011/12 eindigen we op een betreurenswaardige vijftiende plaats. De degradatie naar de tweede klasse kan niet worden afgewend. Twee jaar later lukt het ons om na een 1-0-thuisoverwinning tegen KAS Eupen de titel te behalen in de toenmalige Belgacom League. In het seizoen 2016/17 degraderen we echter opnieuw.

Wedstrijd na wedstrijd, seizoen na seizoen, droomden we van de terugkeer. In het seizoen 2018/19 eindigden we op de vierde plaats in het algemene klassement, waardoor we ons verzekerden van een plaats in Play-off 2. In een groep met Beerschot-Wilrijk, Sint-Truiden, Charleroi, Oostende en Eupen werden we knap derde. Het sterkte ons gevoel: KVC Westerlo heeft zijn plaats op het hoogste niveau.

2019-heden – Overname en promotie naar 1A

Op 18 juni 2019 volgde de grote aankondiging: de Turkse zakenman Oktay Ercan is de nieuwe eigenaar van de club. Onder zijn toeziend oog en met Hasan Cetinkaya als vicevoorzitter worden de krijtlijnen voor de toekomst uitgezet. Daarbij is het meteen duidelijk: KVC Westerlo is razend ambitieus.

Het seizoen 2021/22 was heel bijzonder. De match tegen Lierse Kempenzone werd uitgesteld vanwege de storm Eunice. De match tegen RWDM werd dan weer uitgesteld door hevige sneeuwval. En dan was er nog de match tegen KMSK Deinze, een match die werd uitgesteld door de vele coronabesmettingen. Maar voor KVC Westerlo was er voor uitstel geen plaats meer: we gingen voluit voor de promotie naar 1A. Daar beleven we nu mooie voetbalmomenten. En dat terwijl we verder schrijven aan de Westelse voetbalgeschiedenis.