De derby tussen KV Mechelen en KVC Westerlo was de afgelopen tijd altijd een garantie op goals. Met die wetenschap op zak en met een stralende zomerzon aan de hemel, zakte onze Kempische achterban dan ook af naar de Maneblussersstad. Daar kon ook Costa Ricaans international Josimar Alcocer rekenen op z’n eerste basisplaats. 

Opstelling KVC Westerlo: S. Bolat, D. Haspolat, N. Madsen (93′ A. Sayyadmanesh), M. Frigan (61′ S. Sydorchuk), R. Vermant, G. Yow (61′ R. Neustädter), B. Reynolds, R. Tagir, T. Rommens (91′ E. Jordanov), A. Piedfort, J. Alcocer (61′ K. Vaesen)

Eerste helft 

In de beginfase trok de thuisploeg het laken naar zich toe, maar op een eerste grote doelkans van Malinwa was het toch wachten tot op het kwartier. Na een lang uitgespeelde aanval haalde Hairemans de trekker over, maar zijn schot ging naast.

Dan was het schot van Rommens amper een minuut later aan de overkant beter geplaatst. Hij dwong KVM-doelman Coucke wel tot een redding, een goed gevolgde Frigan kon de rebound vanuit een scherpe hoek net niet benutten.

Van dan af aan was het vooral al Westerlo wat de klok sloeg. Een eerste schot van Alcocer werd nog gepareerd door Coucke, maar bij de tweede poging van de Costa Ricaans international – na een lage voorzet van Yow – was de KVM-doelman wel kansloos.

De 0-1 voorsprong stond nog maar amper op het bord, of daar was Romeo Vermant al om de score te verdubbelen. Na goed druk zetten van collega-belofte international Rommens, plaatste Vermant de bal feilloos in de verste hoek.

De Westelse machine sloeg nu echt aan, en na een knappe actie van Reynolds, kon Yow zelfs ei zo na de 0-3 op het bord koppen.

Een comfortabele uitgangspositie leek zich dan ook aan te kondigen. Maar zo snel Vermant eerder in de eerste helft nog de 0-2 op het bord zette, zo nóg sneller kreeg hij op een merkwaardige manier een dubbele gele kaart onder de neus geschoven vlak voor het rustsignaal.

Tweede helft

Met een man minder kon je er gif op innemen dat de tweede helft een heel ander gelaat zou gaan krijgen dan de eerste. Malinwa kwam met herwonnen moed uit de kleedkamer en ging al snel op zoek naar de aansluitingstreffer. Een kopbal van Slimani werd meteen na rust gered door Bolat, maar tegen de nekslag van Cobbaut moest de Turkse goalie zich wat later toch gewonnen geven.

KVM rook bloed en drukte door, wat resulteerde in een nieuwe kopbalkans voor Slimani. Dit keer wist de Algerijnse spits wel met het hoofd het net te vinden, waardoor de bordjes halfweg de tweede helft weer in evenwicht kwamen te hangen.

Dat evenwicht op het scorebord, vertaalde zich ook terug naar een herwonnen evenwicht op het veld. Onze Kemphanen sloegen erin de storm van KVM neer te slaan en leken met z’n tienen nog een punt uit de brand te gaan slepen. Tot dat diep in de extra tijd een voorzet van Storm via Tagir ongelukkig in doel dwarrelde. De 3-2 was een feit, en zo viel het doek over een wedstrijd met gemengde gevoelens voor onze Kemphanen.

Verslag: Glen Van Herck
Foto’s: Peter De Voecht & Thomas Sisk/Photo News