Na de opdoffer in de laatste minuten tegen Sporting Charleroi, trokken onze Kemphanen extra gebrand richting het Lotto Park. Dat die verplaatsing richting het stadion van paars-wit echter geen walk in te park zou worden, maakten de statistieken alvast duidelijk. Van onze laatste 20 confrontaties in de thuishaven van de Belgische recordkampioen, konden we slechts driemaal punten meesprokkelen. Drie wissels ten opzichte van Charleroi – met de inbreng van De Cuyper, Tagir en Chadli – moesten dat aantal vandaag doen toenemen. 

Opstelling KVC Westerlo: S. Bolat, E. Jordanov , R. Neustaedter, R. Tagir, M. De Cuyper, Y. Matsuo (80′ T. Dierckx), M. Fixelles (80′ N. Madsen), T. van den Keybus (65′ N. Chadli), L. Van Eenoo, N. Chadli (68′ I. Vetokele), K. Vaesen (63′ D. Nene)

Eerste helft 

Paars-wit leek gebrand te zijn om hun goede thuisstatistieken tegen Westerlo kracht bij te zetten en greep onze Kemphanen meteen bij het nekvel. Toch waren wij het die na 6 minuten een eerste keer voor groot doelgevaar wisten te zorgen, maar de kopbal van Chadli was te zwak en te centraal om thuisdoelman Verbruggen echt te verontrusten. Niet veel later wist ook Vaesen zich door te zetten na balverlies van Debast, maar zijn schot vanuit een scherpe hoek belandde in het zijnet.

De dubbele speldenprik van onze geelhemden zorgde voor een kanteling in het spelbeeld. Anderlecht verloor zijn grip beetje bij beetje op de partij, waardoor ook Jordanov en Fixelles opnieuw Verbruggen aan het werk wisten te zetten.

Op de eerste echte doelkans van paars-witte zijde was het wachten tot net voor het halfuur. Dreyer vindt Raman in de zestien, maar zijn grondscherend schot wordt vakkundig naast gekeken door Bolat. 

Het paars-witte doelgevaar bracht onze Kemphanen echter niet van de wijs. Een dubbele aanval over rechts resulteerde in sneltempo voor doelkansen van Matsuo en opnieuw Fixelles, maar beiden kregen ze hun poging niet voldoende gekadreerd.

Met de partij volledig in evenwicht en de stadionklok die richting minuut 45 aan het tikken was, maakten de meeste supporters zich al op voor een verfrissende versnapering tijdens de rust. Een kopbal van Vaesen op een voorzet van Matsuo zorgde bij velen dan ook nog voor een kwieke hoofdomdraai op weg naar de toog, maar opnieuw kon de thuisdoelman nog al bij al makkelijk een openingstreffer voorkomen. En zo gingen we met een 0-0 de rust in.

Tweede helft

Het fluitsignaal van ref Visser werkte opnieuw als een rode lap op een stier voor de manschappen van Anderlecht om er net als in de eerste helft vol in te vliegen. Onze Kemphanen werden opnieuw achteruit gedrukt en moesten na onder meer een goede tussenkomst van Bolat snel een aantal corners toestaan. Echt veel doelgevaar leverde de hernieuwde sturm und drang van paars-wit echter niet op. Na een goede dieptepass op Chadli gingen zelfs alle alarmbellen af in de zestien van Anderlecht, maar onze ex-international werd afgevlagd voor buitenspel.

Een open doekje bij de wissel van diezelfde Chadli in minuut 68 zorgde voor een heropflakkering op de tribunes, nadat de storm van de razende openingsfase opnieuw was gaan liggen. Het inspireerde die andere man met veel caps bij de Rode Duivels op zijn palmares om opnieuw de tribunes te doen daveren, maar de kopbal van Vertonghen werd door Bolat klemvast naast de paal weggezweefd.

Zijn collega aan de overkant bleek laat in de partij ook nog altijd bij de pinken te zijn, wanneer op een hoekschop Thomas van den Keybus moederziel alleen kwam te staan. Een beenveeg van de Anderlecht-goalie verhinderde de kans op de 0-1. Niet veel later bleek paars-wit niet alleen over een goeie doelman, maar ook over een goeie engelbewaarder te beschikken, wanneer een knal van kapitein Van Eenoo uiteenspatte op de deklat.

Westerlo rook zijn kans en drukte nu door, maar opnieuw kon Anderlecht rekenen op zijn doelman op een poging van Vetokele en ook de engelbewaarder op de deklat deed zijn trucje nog eens dunnetjes over op een schot van Dorgeles.

Ei zo na zat het venijn zelfs nog echter nog in de staart voor Westerlo, want ook op een afgeweken schot van Stroeykens bleken we aan de overkant over enkele gunstige grassprietjes te beschikken die de bal nipt naast het doel van Bolat lieten hobbelen. Zo eindigden we de partij ondanks heel wat doelgevaar toch gewoon zoals we hem begonnen waren, namelijk met een 0-0 gelijkspel. Een goede zaak voor onze Kemphanen in de strijd voor een play-off ticket, al had er mits wat meer geluk ook meer ingezeten voor onze jongens.

Verslag: Glen Van Herck
Foto’s: Yunus Öztürk